موسیقی به روشهای بسیاری تقسیم‌بندی می‌شود؛؛*

بر اساس دورهٔ هنری پیدایش:

موسیقی گریگورین

موسیقی دوره باروک

موسیقی کلاسیک

موسیقی مدرن

بر اساس ساختار آوا شناسی:

کوانتو تونیک (موسیقی دارای نت‌های جداگانه مشخص با فاصله موسیقیایی)

استریم تونیک (موسیقی بدون فواصل - موسیقی دارای نتهای پیوسته)

بر اساس ساختار گامها:

گام کروماتیک

گام دیاتونیک

بر اساس تعداد نت‌ها در گام:

پنتاتونیک یا پنج صدایی (مانند موسیقی ژاپن)

مونوتونیک یا تک صدایی (مانند برخی سازهای تک‌نت همچون برخی شیپورهای نظامی و یا سوت‌سوتک)

هگزاتونیک

از دیدگاه ضرباهنگ:

موسیقی بی‌ضرب - آن است که دارای وزنی آشکار نباشد که نمونهٔ آن برخی آوازهای موسیقی ایرانی هستند.

موسیقی آهنگین یا رِنگ (Rhythmic) به موسیقی‌هایی گفته می‌شود که دارای وزن باشد مانند آهنگ‌هایی که برای رقص ساخته شده باشد؛ پیش در آمد، مارش و غیره.

لارگو (خیلی آرام و آهسته)

آداجیو (آهسته)

پرستو (خیلی تند)

آلگرو (تند)

آندانته (معمولی)

آلگرتو

از دیدگاه ناحیه پیدایش:

موسیقی بومی

موسیقی نواحی

موسیقی شرقی

موسیقی غربی

موسیقی ایرانی

موسیقی عربی

موسیقی فلامنکو

موسیقی کانتری

(و بسیاری نواحی دیگر)

از دیدگاه خاستگاه معنایی-کلامی و جایگاه اجتماعی:

موسیقی مذهبی

موسیقی آیینی (به عنوان مثال موسیقی عرفانی و یا موسیقی صوفی گری موسیقی عروسی و یا عزا)

موسیقی پاپ

موسیقی راک

موسیقی رپ

موسیقی کودک

نوحه خوانی

تواشیح

از لحاظ اولویت کلام یا ساز:

موسیقی کلامی

موسیقی بی‌کلام

از دیدگاه کاربردی:

موسیقی درمانی مانند موسیقی زار جنوب ایران و یا موسیقی‌های مخصوص آرامش و مدیتیشن

موسیقی رقص

موسیقی فیلم

موسیقی نظامی (مارشه)

از لحاظ سازبندی (ارکستراسیون) و آوایی:

موسیقی تک سازی (Solo)

موسیقی سمفونیک

موسیقی اپرا

دو نوازی (دوئت)

سه نوازی (تریو)

چهارنوازی (کوارتت)

موسیقی تلفیقی (فیوژن)

موسیقی ضربی

موسیقی آرشه‌ای (مانند کوارتت زهی، گروه سازهای بادی)

موسیقی آوایی (وکال) - مانند آثار ارکستر آوازی تهران و یا گروه کر کلسیا

بر پایه فرم موسیقی:

سونات

سمفونی

پرلود (پبش درآمد)

مینوئت

پیشنوا (اُورتور)

کنسرتو

لایتموتیف یا نغمه معرف (leitmotiv به معنی نغمهٔ راهبر یا شاخص)

بر اساس دستگاه یا مقام که برای موسیقی سنتی ایرانی هفت دستگاه به همراه ۵ آواز برمی‌شمارند مانند دستگاه ماهور، دستگاه شور، آواز بیات ترک. هر دستگاه می‌تواند تعدادی «گوشه» داشته باشد. همچنین در موسیقی ایرانی ۱۲ مقام برشمرده‌اند مانند مقام راست، زیر، اصفهان، حجاز.

نوشتار اصلی: تئوری موسیقی

تئوری موسیقی نظریه‌ای دربارهٔ نگارش و ساختار و قواعد موسیقی است. تئوری موسیقی از قرنهای گذشته ابداع شده و به تدریج کامل‌تر شده‌است. تئوری موسیقی شامل تحلیل نت‌های ملودی و نیز بررسی آنها از دیدگاه نگارش (نت نویسی)، ریتم، هارمونی (هماهنگی عرضی نتها)، کنترپوان (هماهنگی طولی نتها) و ... است. در تئوری موسیقی به بررسی پویایی و دینامیک موسیقی نیز می‌پردازند و آن بستگی به نرمی یا سختی صداها و نت‌ها دارد. می‌توان تئوری موسیقی را براساس روابط ریاضی نیز مطرح کرد. در این صورت از روشهای ریاضی برای تحلیل موسیقی استفاده می‌شود.



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: